نامش حسین بود و شهرتش پناهی دژکوه، دژکوه را برای اختصار نمی گفتند اما او منش و نام زادگاهش را در رفتار و
حرکاتش حفظ کرده بود و با خود همه جا می برد دژکوه جایی بود در استان کهکیلویه و بویر احمد نزدیک دهدشت، روستایی
.زیبا با همه مشخصه های یک روستای محل سکونت قوم لُر
پناهی از سال 1335 که در دژکوه به دنیا آمد تا اوایل دهه 60 روزگارش درهمان روستا به تحصیل و کار و بار گذشت تا آن
که بعد از فراغت از تحصیل متوسطه در بهبهان، سودای پاسخ گفتن به پرسش هایی بزرگ تر به جانش افتاد و او را به حوزه
.درس آیت الله گلپایگانی در شهرستان قم کشاند
بعداز مدتی حسین پناهی در کسوت روحانی به زادگاهش برگشت و مدتی را در آنجا به تنظیم امور مذهبی روستا مشغول
بود. با شروع جنگ، پناهی همراه با خانواده اش به تهران آمد و دوره چهارساله هنرجویی بازیگری را در مدرسه آناهیتا
گذراند تا نوع دیگری از زندگی را تجربه کند.
حسین پناهی از سال 1365 با فیلم گال وارد عرصه بازیگری شد. این فیلم که اولین ساخته ابوالفضل جلیلی، کارگردان
متفاوت و ستایش شده سینمای ایران بود دروازه دنیایی را به روی پناهی گشود که دیگر تا پایان عمر رهایش نکرد.
به ادامه مطلب بروید . . .
احمد شاملو